Halden Hale İnsan

 İnsan…

Yaratılmış olanlar içerisinde, en aciz ve muhtaç olan,

Hem de diğer bir yandan bilirse kıymetini, en yüce olabilecek olan,

Peki, kim seni her an bu kadar muhatap alan?

Eğer vermezse gerçek cevabı bir an, var onu her adımında şaşırtacak olan…

 

İnsan…

Daha en başında, asıl sahibini tanımaktan uzak kalan,

O kendi lehinde değilken bile, her an onun lehinde olan RABbini anlayamayan,

Sahip olduklarıyla ve sahip olacaklarıyla her an sınanan,

Bir anlasaydı kendisine verilen kıymeti, her nefes ile ikramlanan,

 Kafasını kaldırıp bir baksa, O’nun varlığı zaten her yerde seninle an be an…

                                                 

İnsan...

Ne de aceleci, pek de telaşlı,

Çağrıcının çağrısına hemen kulak vermediği halde, kendisi çağırdığında hemen gelinmesi konusunda aceleci olan,

Kendinden istenileni yapmayan ama kendi bir şey istediğinde hemen yapılması gerekli olan,

Hamile kalıp 9 ay kilo alan, doğum yaptıktan 1 ay sonra eski kilosuna dönmeye çalışan,

Okuldan mezun olur olmaz, hak etmediği halde patron koltuğuna oturmaya çabalayan,

Emeklemeden yürümeye, yürümeden koşmaya çalışan,

Aza hürmet edemeyip, çoğun peşinde koşan,

Çıraklığa kibirlenip ustalığa uzanmaya çalışan,

En alttan başlamaya tahammülü olamayan,

Her yere geç kalan,

Kendine sıra gelince zamanında gelinsin, gidilsin isteği olan…

Beklemeye, bekletilmeye sabrı olmayan, olamayan...

 

İnsan...

Gerçeğe kör, sağır ve duyarsız olan,

Yaratılmışlar arasında en üstün olabilecekken, yanlış seçimleriyle daha da aşağıda olan…

Maddiyata açık, maneviyata kapalı olan…

İsteklerinde sınır olmayan,

Sonucu almakta pek aceleci, pek de telaşlı olan,

Sebebi oluşturmakta, bedeli ödemede ise isteksiz ve rahat olan,

İsteklerinin peşinden koşarken, hakikati göremeyip an be an sona yaklaşan...

 İnsan…

Sahip olamayacak olduklarıyla da sınanan,

Hep boşlukları tamamlamak için başka yerlerde oyalanan,

Bilmez ki o boşluğun yerini dolduracak olan, ancak gerçek olan…

Yaşantısında, duruşunda, bakışında, algısında varsa ‘O’ ve yasaları her an…

İşte o andır, taşın gediğine uygun olan…

Yoksa gerisi sade ve sadece hep bir hüsran…

 

İnsan…

Küçüğünden büyüğüne, gencinden yaşlısına,

Özünde birbirine benzeşen ama detayda farklılaşan,

Yaratılışı esnasında kendisine melekleri bile şaşırtan,

Meleklere, hatta yaratılmışlara karşı en üstün ve şerefli kılınan…

Yaratılmışlara halife yapılan... 

 

İnsan...

Hem her şeye muhtaçlı,

Hem de ihtiyacını giderebilecek marifet geliştirme potansiyeli olan…

Kıymetli işler yapmaya, yük almaya, destek olmaya layık olan…

Yaratılmışların en şereflisi, en üstünü olabilecek olan…

Nefesinden üflenen RABbine, kul olmaya layık olan...

 

İnsan...

Adıyla müsemma olup,

Neyden ve neden yaratıldığını unutan…

Sahnesinde hep kendi rolü yerine, başkalarının sahnesinde olmaya çalışan…

Bilmez ki, oralarda oldukça kendi sahnende yoksun o an…

Zaman dediğin ise an be an hızla akan,

Sınandıklarına takılıp da kendi sahnesini unutan,

Eninde sonunda alkışı da oralarda arayan…

Bilmez ki, öykünün başından sonuna hep bir oyalanmadır aslolan…

“Biz, bizimle sınananların değil…

Bizi sınayanın övgüsüne talibiz…”

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

 

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.